در بحبوحهی جنگ میلیارد دلاری غولهای فناوری برای جذب نخبگان هوش مصنوعی، یکی از استارتاپهای نوظهور، آنتروپیک، نشان داده که وفاداری به مأموریت میتواند بر وسوسهی ثروت غلبه کند. بنجامین مان، همبنیانگذار این استارتاپ، در گفتوگویی صریح و بیپرده، پرده از پیشنهادهای سنگین متا برداشت که نتوانستهاند قلب و ذهن اعضای تیم او را تسخیر کنند.
در حالی که پاداشهایی باورنکردنی تا سقف ۱۰۰ میلیون دلار برای جذب استعدادها در جریان است، آنتروپیک بهعنوان یک سنگر اخلاقی در برابر پولسالاری شرکتهای بزرگ مطرح میشود. سخنان مان نه تنها بیانگر یک موضعگیری کمسابقه در صنعت است، بلکه تصویری دقیق از نبرد ارزشی در دل انقلاب هوش مصنوعی به دست میدهد.
مأموریتمحوری در مقابل طمع بازار
بنجامین مان تأکید میکند که اعضای تیم آنتروپیک، برخلاف بسیاری از شرکتهای دیگر، بر پایه مأموریت مشترک و حس مسئولیت نسبت به آینده بشریت گرد هم آمدهاند. او میگوید حتی پیشنهادهایی که مهندسان دیگر را وسوسه میکند، در اینجا اغلب با پاسخ منفی روبهرو میشود، زیرا هدف اصلی تیم، تأثیرگذاری معنادار است، نه صرفاً سود مالی.
پیشنهادهای نجومی، ولی ناکارآمد
در صحبتهای او به صراحت آمده که پیشنهاد متا برای برخی از مهندسان تا سقف ۱۰۰ میلیون دلار بوده که معمولاً در قالب بستههای چهار ساله ارائه میشود. با وجود جذابیت مالی، اعضای کلیدی آنتروپیک آن را نپذیرفتهاند. مان اذعان میکند که این مبالغ از نظر تجاری توجیهپذیرند، اما هدف تیم او فراتر از منطق بازار است.
تولد آنتروپیک؛ خروج از سایهی اپناِیآی
مان و چند تن از همکارانش در سال ۲۰۲۰ تصمیم گرفتند OpenAI را ترک کنند. دلیل اصلی این جدایی، نارضایتی از اولویتبندیها در OpenAI بود؛ بهویژه کمتوجهی به مقولهی ایمنی. مان تأکید میکند که آنتروپیک از ابتدا با محوریت ایمنی و مسئولیتپذیری تأسیس شد تا رویکردی متفاوت و اصولی در برابر توسعهی بیمهار هوش مصنوعی اتخاذ کند.
رقابت سنگین برای تسلط بر استعدادهای کمیاب
اظهارات مان در شرایطی بیان شده که متا، اپل و OpenAI درگیر یک رقابت فشرده برای جذب نخبگان هوش مصنوعی هستند. متا موفق شده با پیشنهادات نجومی، تعدادی از متخصصان ارشد اپل و OpenAI را به سمت خود جذب کند. این رقابت باعث ایجاد بازاری متورم و پر از هیجان شده که در آن وفاداری به یک مأموریت واقعی تبدیل به یک کالای کمیاب شده است.
تفاوت فلسفی: درآمد یا آینده بشریت؟
به گفته مان، تفاوت اصلی بین شرکتهایی مانند متا و استارتاپی چون آنتروپیک در نوع دستاوردها نهفته است؛ یکی بهدنبال درآمدزایی در مقیاس کلان است و دیگری برای خلق آیندهای ایمنتر تلاش میکند. او تأکید میکند که انتخاب میان این دو مسیر، مسئلهای فردی است، اما جهتگیری جمعی آنتروپیک در برابر این وسوسهها، پیامآور نوعی مقاومت اخلاقی در دنیای پرهیاهوی فناوری است.
مقاومت آگاهانه در برابر پولسالاری
سخنان بنجامین مان بهوضوح نشان میدهد که در میانهی طوفان مالی و رقابت سنگین، هنوز جریاناتی وجود دارند که از ارزشهای بنیادی دفاع میکنند. آنتروپیک، برخلاف بسیاری از بازیگران عرصه، با تکیه بر فلسفهی مسئولیتپذیری و هدفمندی، راهی متفاوت از بازار صرف را برگزیده است. این مسیر اگرچه سختتر، اما در بلندمدت میتواند به افزایش اعتماد عمومی، جذب استعدادهای متعهد و شکلدهی به توسعهای پایدار در هوش مصنوعی منجر شود. در آیندهای نهچندان دور، همین نگاه ارزشمحور میتواند تعیینکنندهی جایگاه واقعی بازیگران این میدان باشد.
جمعبندی
در فضایی که دلارهای هنگفت میتوانند مسیرهای حرفهای را از نو ترسیم کنند، آنتروپیک نشان داده که پایبندی به اصول انسانی و علمی میتواند بر فشار مالی غلبه کند. سخنان بنجامین مان تنها شرح یک استارتاپ خاص نیست؛ بلکه نمایانگر نبردی بنیادین میان سود و ارزش، میان سرعت و ایمنی، و میان منافع شخصی و خیر جمعی است.