تصور کنید رانندهای در خیابان بهجای حدس زدن دربارهی تصمیم بعدی خودروی جلویی، با نوری سبز از جلوی آن متوجه ترمز گرفتنش شود. این تصویر، اکنون دیگر یک خیالپردازی نیست؛ بلکه بر اساس پژوهشی جدید، میتواند راهی برای نجات جان انسانها در تقاطعهای شهری باشد.
مطالعهای مشترک بین محققان اتریشی و آلمانی نشان داده است که استفاده از چراغ ترمز در بخش جلویی خودرو میتواند به شکل مؤثری نرخ تصادفها را کاهش دهد. این نوآوری میتواند نهتنها نقطهعطفی در طراحی خودروهای آینده باشد، بلکه جان هزاران عابر و راننده را نیز نجات دهد.
چراغهای ترمز جلو؛ پاسخی تازه به معمای قدیمی تصادفها
مطالعهای که توسط دانشگاه گراتس اتریش و مؤسسهی روانشناسی حقوقی و ترافیکی بن آلمان انجام شده، بر پایهی یک هدف ساده اما حیاتی است: افزایش شفافیت در رفتار حرکتی خودروها. پژوهشگران پیشنهاد کردهاند که چراغهای هشداردهنده، مشابه چراغ ترمز، اما با رنگ سبز، در بخش جلویی و کناری خودرو نصب شوند.
این چراغها قرار نیست تنها یک تزئین مدرن باشند، بلکه میتوانند با هشدار به رانندگان دیگر، مسیر و نیت حرکت خودرو را واضحتر کنند. سبز بودن این چراغها هم به این دلیل انتخاب شده که نشانگر “ایمنی عبور” و عدم تهدید فوری است.
کاهش چشمگیر تصادف و جراحات
در آزمایشهایی که طی این تحقیق انجام شده، بازسازی تصادفها با در نظر گرفتن زمان واکنش انسان بین ۰٫۵ تا ۱٫۵ ثانیه صورت گرفته است. نتایج نشان دادهاند که استفاده از چراغهای سبز در جلو خودرو باعث کاهش ۲۵ درصدی در وقوع تصادفهای تقاطعها شده و همچنین شدت جراحات ناشی از این برخوردها را تا ۱۷ درصد کاهش داده است.
از آن مهمتر، شدت برخوردها نیز بهطور ملموسی کاهش داشته است؛ متوسط سرعت برخورد از ۴۵ کیلومتربرساعت به ۲۹ کیلومتربرساعت رسیده است. این کاهش در سرعت میتواند تأثیر مستقیمی بر نرخ زندهماندن عابران داشته باشد.
چرا سرعت، همهچیز را تغییر میدهد
بر اساس دادههای سازمان حملونقل نیو ساوت ولز، احتمال زندهماندن یک عابر در برخورد با سرعت ۳۰ کیلومتر بر ساعت، حدود ۹۰ درصد است؛ اما این احتمال با رسیدن به سرعت ۴۰ کیلومتر به نصف کاهش مییابد. این اعداد به خوبی نشان میدهند که کاهش حتی جزئی در سرعت برخورد چه تفاوت بزرگی میتواند در پیامدهای یک تصادف داشته باشد.
بنابراین، اگر بتوان با یک راهحل ساده مانند چراغ ترمز جلو از شدت برخوردها کاست، نتیجه میتواند نجات جان انسانها باشد.
چالشهای قانونی و فنی در مسیر پیادهسازی
درحالیکه نتایج این پژوهش امیدوارکنندهاند، اما پیادهسازی آن به این سادگی نیست. قوانین طراحی خودرو در بسیاری از کشورها، از جمله استرالیا، انتشار نور سبز از چراغهای جلویی را ممنوع میدانند. بر اساس مقررات فعلی (ADR)، تنها نور سفید یا زرد در چراغهای جلویی مجاز است. بنابراین اجرای این نوآوری نیازمند بازنگری اساسی در ساختارهای قانونی صنعت خودروسازی خواهد بود.
مرگبارترین نوع تصادف؛ آمار چه میگویند؟
بر پایهی گزارش پایگاه ملی ایمنی جادهای استرالیا، در بازهی یکساله منتهی به ژوئن ۲۰۲۵، بیشتر مرگهای جادهای از نوع تکخودرویی بوده است. همچنین، جانباختگان عابرپیاده و دوچرخهسواران بهترتیب ۱۵ و ۱۱ درصد افزایش داشتهاند؛ در حالیکه نرخ مرگومیر رانندگان، سرنشینان و موتورسواران کاهش یافته است.
این آمار، بهوضوح بر اهمیت افزایش ایمنی برای کاربران آسیبپذیر جاده تأکید دارد—و چراغ ترمز جلو میتواند بخشی از این پاسخ باشد.
ویژگیهای خاص چراغ ترمز جلویی خودرو
ویژگی |
توضیح |
محل نصب |
جلوی خودرو و کنارهها |
رنگ پیشنهادی |
سبز |
کارکرد اصلی |
هشدار به دیگر رانندگان درباره توقف یا کاهش سرعت خودرو |
کاهش تصادف در تقاطعها |
تا ۲۵٪ |
کاهش شدت جراحات |
تا ۱۷٪ |
کاهش سرعت برخورد |
از ۴۵ به ۲۹ کیلومتر بر ساعت |
پیامد قانونی |
نیاز به بازنگری در قوانین طراحی خودرو (مانند ADR) |
با توجه به نتایج این تحقیق، میتوان آیندهی حملونقل شهری را با دیدی امیدوارانهتر تصور کرد. چراغ ترمز جلو، اگرچه در نگاه اول ایدهای ساده بهنظر میرسد، اما میتواند تغییرات بزرگی در الگوهای رانندگی و کاهش تلفات جادهای ایجاد کند. افزایش سرعت واکنش دیگر رانندگان، درک بهتر از نیت حرکتی خودروها، و مهمتر از همه، نجات جان عابران، از جمله پیامدهای مثبت این فناوری هستند.
در صورت همراهی صنعت خودروسازی و نهادهای قانونگذار، این فناوری میتواند بهسرعت در خودروهای آینده جایگاه خود را پیدا کند. شاید بهزودی، سبز شدن چراغی در جلوی خودرو، برای ما نشانهی آرامش، نه هشدار، باشد.
جمعبندی
چراغ ترمز جلویی با رنگ سبز، نوآوریای ساده اما مؤثر است که میتواند تا ۲۵ درصد از تصادفها در تقاطعها بکاهد و شدت جراحات را کاهش دهد. با کاهش سرعت برخوردها و شفافسازی رفتار خودرو برای سایر کاربران جاده، این فناوری میتواند گامی مؤثر در کاهش تلفات جادهای باشد. با وجود چالشهای قانونی، آیندهای روشن برای این نوآوری در انتظار است—بهشرط آنکه دیدگاه قانونگذاران نیز همراستا با دادههای علمی تغییر یابد.