در دنیایی که فناوری به سرعت در حال تحول است، صدای بسیاری از متخصصان به گوش می‌رسد که درباره آینده هوش مصنوعی هشدار می‌دهند. اما هافمن، با نگاهی هوشمندانه و مبتنی بر ریسک‌های کنترل‌شده، مسیرهای امیدوارکننده‌ای برای استفاده از هوش مصنوعی ترسیم می‌کند. این مقاله به بررسی دیدگاه‌های او در کتاب “Superagency” می‌پردازد.
رید هافمن، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های دنیای فناوری و کارآفرینی، در کتاب جدید خود “Superagency: What Could Possibly Go Right With Our AI Future” نگاهی مثبت و جسورانه به آینده هوش مصنوعی دارد. او معتقد است که این فناوری می‌تواند باعث گسترش ظرفیت‌های انسانی شود و به ما دانش بیشتر، شغل‌های بهتر و زندگی‌های بهتری ارائه دهد. اما آیا این دیدگاه بیش از حد خوش‌بینانه است یا واقعیت‌هایی پشت آن نهفته است؟
هوش مصنوعی به عنوان عامل گسترش قدرت انسانی
هافمن در گفت‌وگوهای خود تأکید می‌کند که بسیاری از افراد بیش از حد بر مشکلات و خطرات فناوری تمرکز می‌کنند و به مزایای بالقوه آن بی‌توجه هستند. او به نمونه‌هایی از نوآوری‌های گذشته اشاره می‌کند که به جای ایجاد خطر، منجر به افزایش امنیت شده‌اند. به عنوان مثال، فناوری خودروها با افزودن ایربگ‌ها و کمربند ایمنی توانسته است تجربه رانندگی را به طور قابل‌توجهی امن‌تر کند.
هافمن همچنین بر اهمیت “توزیع تدریجی” ابزارهای هوش مصنوعی تأکید می‌کند. به گفته او، وقتی این ابزارها در اختیار افراد بیشتری قرار می‌گیرد و بازخوردهای آن‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد، می‌توان به شیوه‌های بهتر و ایمن‌تری برای استفاده از این فناوری دست یافت. او باور دارد که این فرآیند، به نوعی، تنظیم‌گری هوشمندانه را جایگزین قوانین محدودکننده می‌کند.
چهار دسته نگرش به آینده هوش مصنوعی
هافمن در کتاب خود نگرش‌های مختلف به هوش مصنوعی را به چهار دسته تقسیم می‌کند: بدبین‌ها (gloomers)، فاجعه‌گرایان (doomers)، امیدگرایان (zoomers) و خوش‌بین‌ها (bloomers). او خود را در دسته چهارم قرار می‌دهد و بر این باور است که توسعه فناوری، در صورت هدایت صحیح، می‌تواند به نفع جوامع انسانی باشد.
هافمن اما خوش‌بینی خود را بدون چشم‌پوشی از مشکلات مطرح می‌کند. او از رویکردی که “ریسک‌های هوشمندانه” نامیده می‌شود، دفاع می‌کند. به این معنا که با شناخت دقیق خطرات و انجام آزمایش‌های مستمر، می‌توان مسیر توسعه هوش مصنوعی را به سوی نتایج مثبت هدایت کرد.
نگرانی‌ها درباره تأثیرات اجتماعی و شغلی
یکی از نگرانی‌های مطرح در مورد هوش مصنوعی، تأثیر آن بر بازار کار و از دست رفتن مشاغل است. هافمن اذعان می‌کند که انتقال از مشاغل سنتی به مشاغل مبتنی بر فناوری ممکن است چالش‌برانگیز و دردناک باشد، اما او معتقد است که هوش مصنوعی می‌تواند ابزارهایی برای یادگیری و سازگاری با تغییرات فراهم کند. به عنوان مثال، ابزارهای هوش مصنوعی می‌توانند مهارت‌های جدیدی به افراد بیاموزند و آن‌ها را برای کار در حوزه‌های نوین آماده کنند.
پیشنهاد ویرایشگر نت باز 360: هوش مصنوعی در مسیر حذف نیمی از نیروی کار جهان تا 2030
تأثیرات زیست‌محیطی هوش مصنوعی
در بحث تغییرات اقلیمی، هافمن با دیدگاهی متفاوت به موضوع می‌نگرد. او باور دارد که مراکز داده مورد استفاده برای هوش مصنوعی، به دلیل تمرکز بر انرژی‌های سبز، تأثیرات مخرب زیادی بر محیط زیست ندارند. علاوه بر این، او به مثال‌هایی مانند کاهش مصرف انرژی در مراکز داده گوگل توسط هوش مصنوعی اشاره می‌کند که نشان‌دهنده پتانسیل مثبت این فناوری در کاهش مصرف منابع است.
جمع‌بندی
“Superagency” کتابی است که تلاش می‌کند تا تصویری متفاوت و امیدوارکننده از آینده هوش مصنوعی ارائه دهد. هافمن، با تأکید بر اهمیت گفتگو و تعامل درباره نگرانی‌ها و امیدها، مسیری را پیشنهاد می‌دهد که در آن هوش مصنوعی نه تنها تهدیدی برای انسان نیست، بلکه فرصتی برای پیشرفت و ارتقای جامعه انسانی به شمار می‌آید. آیا ما آماده‌ایم تا این مسیر را با آگاهی و هوشمندی طی کنیم؟
