در شرایطی که جنگ‌های نوین بیش از هر زمان دیگری به فناوری و برتری در ارتباطات وابسته شده‌اند، آمریکا گام تازه‌ای برای تضمین امنیت اطلاعات در میدان نبرد برداشته است. نیروی فضایی این کشور، برنامه‌ای بلندپروازانه را برای ساخت ماهواره‌های مقاوم در برابر حملات الکترونیکی آغاز کرده که می‌تواند شکل آینده جنگ‌های مدرن را دگرگون کند.
به‌تازگی، پنج قرارداد طراحی و توسعه ماهواره به ارزش ده‌ها میلیون دلار به شرکت‌های بزرگ و نوپا اعطا شده تا وارد مرحله‌ای رقابتی و حساس در این پروژه شوند؛ پروژه‌ای که با بودجه‌ای بالقوه تا سقف ۴ میلیارد دلار، از مهم‌ترین سرمایه‌گذاری‌های نظامی ایالات متحده در حوزه فضایی محسوب می‌شود.
ورود به فاز دوم برنامه PTS-G برای ساخت ماهواره‌های ضد‌جم
نیروی فضایی آمریکا با اجرای برنامه‌ای موسوم به Protected Tactical Satcom (PTS-G) در پی ایجاد شبکه‌ای مقاوم و قابل اتکا از ارتباطات ماهواره‌ای برای نیروهای نظامی است. پس از واگذاری اولیه طراحی محموله‌های ماهواره‌ای به شرکت‌های نام‌آشنای بوئینگ و نورثروپ گرومن، حالا پروژه وارد مرحله‌ای تازه شده که هدف آن ساخت ماهواره‌هایی کامل با قابلیت مقاومت در برابر جنگ الکترونیکی است.
در این مرحله، پنج شرکت شامل Boeing، Northrop Grumman، Viasat، Intelsat و استارتاپ نوپای Astranis، وظیفه طراحی و ارائه نمونه اولیه تا ژانویه ۲۰۲۶ را بر عهده دارند.
رقابتی میان غول‌های صنعت و استارتاپ‌های نوپا برای ساخت ماهواره‌های ضد‌جم
در کنار بازیگران سنتی حوزه دفاعی، حضور شرکت‌های خصوصی نوظهور مانند Astranis و K2 Space در این رقابت، نشان از تغییر رویکرد پنتاگون دارد. برخلاف الگوی سابق که تنها شرکت‌های بزرگ به قراردادهای دولتی دست می‌یافتند، این‌بار شرکت‌های سرمایه‌پذیر بخش خصوصی نیز وارد میدان شده‌اند.
Intelsat اعلام کرده که برای ساخت بدنه ماهواره خود از خدمات K2 Space استفاده خواهد کرد؛ حرکتی که می‌تواند آغازگر موجی از همکاری میان بخش دفاعی و استارتاپ‌های نوآور باشد.
پایان انحصار در ساخت ماهواره‌های نظامی
تا پیش از این، ساخت ماهواره‌های نظامی ژئو‌استیشنری معمولاً پروژه‌هایی پرهزینه و زمان‌بر بود که گاه تا یک دهه از مرحله قرارداد تا پرتاب زمان می‌بردند. اما حالا نیروی فضایی آمریکا به‌وضوح قصد دارد با تکیه بر معماری‌های تجاری و فناوری‌های مدرن، این روند را سرعت ببخشد.
هدف اصلی از این تغییر، واکنش سریع‌تر به تهدیدات سایبری و نظامی در حال ظهور است. به‌گفته مقامات این برنامه، مدل جدید قراردادها قرار است توانمندی‌های دفاعی آمریکا را هم‌زمان با صرفه‌جویی در هزینه و زمان، ارتقا دهد.
نگاهی به جزئیات برنامه و شرکت‌های منتخب ساخت ماهواره‌های ضد‌جم
برخلاف روش‌های متداول که با انتخاب یک پیمانکار اصلی آغاز می‌شد، این برنامه با انتخاب پنج شرکت آغاز شده که هرکدام مسیر جداگانه‌ای را برای توسعه معماری ارتباطی دنبال می‌کنند. پس از پایان مرحله طراحی، نیروی فضایی یکی از طرح‌ها را برای ساخت نخستین ماهواره انتخاب خواهد کرد و پرتاب آن برای سال ۲۰۲۸ برنامه‌ریزی شده است.
با توجه به سقف ۴ میلیارد دلاری بودجه این برنامه، برنده نهایی قرارداد می‌تواند به درآمدی هنگفت و جایگاهی استراتژیک در صنعت دفاعی دست پیدا کند.
ویژگی‌های کلیدی برنامه PTS-G
| ویژگی | توضیحات |
|---|---|
| هدف اصلی | ساخت ماهواره‌های مقاوم در برابر جمینگ برای میدان‌های جنگی |
| میزان بودجه کلی | سقف ۴ میلیارد دلار |
| مرحله فعلی | طراحی و اثبات نمونه اولیه تا ژانویه ۲۰۲۶ |
| پرتاب ماهواره نخست | برنامه‌ریزی برای سال ۲۰۲۸ |
| شرکت‌های منتخب | Boeing، Northrop Grumman، Viasat، Intelsat، Astranis |
| نقطه تمایز | استفاده از طراحی‌های تجاری برای ارتقای سرعت و کاهش هزینه‌ها |
رقابت تجاری در دل پروژه‌ای نظامی
تحلیل‌گران بر این باورند که رویکرد تازه نیروی فضایی آمریکا، نه‌تنها انعکاسی از اولویت‌های استراتژیک جدید در برابر تهدیدات سایبری است، بلکه نشانه‌ای از تلاش برای ورود پررنگ‌تر بازیگران بخش خصوصی به ساختار نظامی ایالات متحده نیز محسوب می‌شود.
با توجه به موفقیت استارتاپ‌هایی همچون Astranis در جذب سرمایه و ارائه فناوری‌های سبک‌تر و سریع‌تر، احتمال می‌رود این شرکت‌ها به‌زودی به بازیگرانی کلیدی در بخش دفاعی بدل شوند. به نظر می‌رسد که آمریکا در تلاش است ساختارهای دفاعی خود را با سرعت بی‌سابقه‌ای متحول کرده و به سمت بهره‌برداری حداکثری از ظرفیت‌های تجاری حرکت کند.
پیشنهاد ویرایشگر نت باز 360: امنیت خودکار شبکه‌ها با هوش مصنوعی و سیستم‌های هوشمند
جمع‌بندی
ورود به فاز تازه برنامه PTS-G نشانه‌ای روشن از تغییر راهبرد نیروی فضایی آمریکا در توسعه فناوری‌های ارتباطی است. با استفاده از توان استارتاپ‌ها و شرکت‌های بزرگ، نیروی فضایی به‌دنبال ساخت ماهواره‌هایی مقاوم در برابر اختلالات جنگ الکترونیکی است. این پروژه، نه‌تنها ساختار دفاعی آمریکا را چابک‌تر خواهد کرد، بلکه می‌تواند الگویی برای همکاری‌های آینده میان صنایع دفاعی و خصوصی باشد. مسابقه‌ای که حالا آغاز شده، بدون تردید، آینده ارتباطات نظامی در فضا را بازتعریف خواهد کرد.
