در سال 2024، هوش مصنوعی در حوزه آموزش پزشکی و سلامت به سرعت رشد کرد و به ابزاری کلیدی برای پزشکان و دانشجویان پزشکی تبدیل شد. سیستم‌های AI توانستند فرآیندهای آموزشی را با ارائه شبیه‌سازی‌های واقع‌گرایانه و تحلیل‌های پیچیده‌تری از بیماری‌ها و درمان‌ها بهبود بخشند. این سیستم‌ها قادر بودند به پزشکان و دانشجویان پزشکی موارد پیچیده‌ای مانند تشخیص بیماری‌ها، جراحی‌ها و درمان‌های نوین را به‌صورت تعاملی آموزش دهند. به کمک این فناوری، یادگیری عمیق‌تر و بهینه‌تری در زمینه پزشکی به وقوع پیوست و دانشجویان توانستند با استفاده از شبیه‌سازی‌های واقع‌گرایانه، تجربه‌های بیشتری به‌دست آورند.
یکی از بزرگ‌ترین تحولات در این زمینه استفاده از هوش مصنوعی برای تحلیل داده‌های پزشکی و تصویربرداری‌های پزشکی بود. سیستم‌های مبتنی بر AI توانستند در کنار پزشکان در تشخیص بیماری‌ها و ارزیابی تصاویر پزشکی به‌ویژه در زمینه سرطان، بیماری‌های قلبی و مغزی به آن‌ها کمک کنند. این پیشرفت‌ها نه تنها سرعت فرآیندهای تشخیصی را افزایش دادند بلکه دقت این تشخیص‌ها را نیز بالا بردند، که منجر به درمان‌های بهتر و کاهش خطاهای پزشکی شد.
با این حال، چالش‌های اخلاقی و قانونی همچنان در این حوزه مطرح بود. نگرانی‌هایی در خصوص اشتباهات سیستم‌های هوش مصنوعی و تاثیرات آن‌ها بر تصمیمات پزشکی و نحوه تعامل پزشکان با سیستم‌های AI وجود داشت. برخی از منتقدان بر این باور بودند که ممکن است وابستگی بیش از حد به این تکنولوژی‌ها باعث کاهش مهارت‌های بالینی پزشکان شود. به همین دلیل، نیاز به تنظیم مقررات دقیق و استفاده مسئولانه از این فناوری‌ها ضروری بود.
