در سال 2024، استفاده از هوش مصنوعی برای شبیهسازی و پیشبینی الگوهای ژنتیکی بیماریها به نقطه عطف جدیدی رسید. پژوهشگران با استفاده از مدلهای پیشرفته یادگیری ماشین توانستند پیشبینیهای دقیقی از نحوه توسعه بیماریهای وراثتی بر اساس دادههای ژنتیکی هر فرد ارائه دهند. این سیستمها با تحلیل دادههای ژنتیکی بیمار، میتوانستند نه تنها احتمال ابتلا به بیماریهای خاص مانند سرطانهای ارثی یا دیابت را پیشبینی کنند، بلکه تأثیر محیط و سبک زندگی بیمار را در بروز این بیماریها بررسی میکردند.
این پیشرفت در شبیهسازی ژنتیکی امکان تشخیص بیماریها را در مراحل اولیه فراهم کرد و پزشکان توانستند درمانهای پیشگیرانه و شخصیسازیشده برای افراد مبتلا به بیماریهای ژنتیکی ایجاد کنند. همچنین، این فناوری باعث شد تا شرکتهای داروسازی بتوانند داروهای جدیدی بسازند که متناسب با ویژگیهای ژنتیکی بیماران باشد و به این ترتیب اثربخشی درمانها را افزایش دهند.
